حقایقی که در مورد BPMN نمی‌دانید – قسمت اول
BPMN۲ کامل ترین استاندارد برای مدل‌سازی فرآیند، همراه با نمادهای دقیق و یک متامدل رسمی اساسی است. به طور معمول جهت یادگیری BPMN از منابعی از جمله کتاب‌ها، وبلاگ‌ها و مقالات استفاده می شود. این منابع آموزشی BPMN، ساده اند و معمولا در آن ها جزئیات حذف می شوند. در این مطلب و چند مطلب بعدی ده حقیقت در مورد BPMN بیان می شود که ممکن است نسبت به آن ها آگاهی نداشته باشید. در حقیقت تلاش بر این است تا برخی از جزئیات مورد نیاز در آن لحاظ شود.
۱- زمان اجرای یک وظیفه بستگی به نوع آن وظیفه دارد.
در ظاهر برای شما شروع یک وظیفه بلافاصله پس از اتمام اجرای وظیفه قبلی است؟
در حالیکه این موضوع به نوع وظیفه بستگی دارد، در واقع آن چه بین انواع وظایف متفاوت است زمانی است که وظیفه اجرا می شود و خاتمه می یابد.
به طور کلی، یک فعالیت (به عنوان مثال یک وظیفه و یک زیر فرآیند) در صورتی انجام می شود که منابع مورد نیاز برای فعال کردن وظیفه در دسترس قرار بگیرد. یک فعالیت، پس از اعمال تغییراتی آماده انجام است. زمانی که داده‌های ورودی مورد نیاز در دسترس باشند، اجرا خواهد شد.
در مورد وظایف خودکار (service، script و یا ارسال) باید گفت که به منظور اجرا منتظر فعالسازی هستند. در صورتی که وظایف کاربری انسان (به عنوان مثال وظایف کاربر و یا وظایف دستی)، وظیفه به یک شخص و یا گروهی از افراد تخصیص می یابد.
به عبارت دیگر، نمی توانید مدت زمانی که یک وظیفه انسانی به پایان می رسد را پیش‌بینی کنید، زیرا این موضوع بستگی به فردی دارد که در حال انجام آن وظیفه است.
حقایقی که در مورد BPMN نمی‌دانید – قسمت اول
2- بیشتر جریان‌های پیام اجباری و تنها برخی از آن ها اختیاری هستند.
از یک جریان پیام برای نمایش جریان پیام‌ها بین دو شرکت‌کننده استفاده می‌شود. تنها یک Pool از شرکت‌کنندگان، فعالیت‌ها، و عناصر رویداد می‌توانند به جریان‌های پیام متصل گردند.
در مواردی که یک وظیفه انسانی همراه با یک جریان پیام خروجی وجود دارد، ارتباط اختیاری است. مثلا یک وظیفه انسانی ممکن است یک پیام ارسال کند و از سوی دیگر، یک ارتباط اجباری با رویدادهای پیام و یا با ارسال و یا دریافت وظایف تعریف می‌شود.
حقایقی که در مورد BPMN نمی‌دانید – قسمت اول
۳- چرا با دو رویداد آغازین اجباری، یک فرایند هرگز به پایان نخواهد رسید؟
فرض کنید شما می خواهید یک فرآیند را آغاز کنید و این در زمانی است که دو رویداد آغازین اتفاق می افتد. یک نمونه در تصویر زیر قابل مشاهده است.
این فرآیند به هیچ وجه به اتمام نمی‌رسد. به این دلیل که وقوع هر یک از رویدادهای آغازین (رویداد اول یا رویداد دوم) منجر به یک فرآیند جدید می شوند. در نتیجه، هر یک از نمونه ها در دروازه موازی گیر خواهkد کرد.
بهترین راه حل برای حل این مشکل استفاده از یک دروازه مبتنی بر رویداد موازی برای شروع یک فرآیند است.
منبع: مدرسه مدیریت فرآیند
